ΤΣΕΧΩΦ ΑΝΤΟΝ ΠΑΒΛΟΒΙΤΣ
ΤΣΕΧΩΦ ΑΝΤΟΝ ΠΑΒΛΟΒΙΤΣ Ρώσος συγγραφέας απ’ τους κορυφαίους της παγκόσμιας Λογοτεχνίας. Γεννήθηκε το 1860 στο Ταγκανρόκ της Αζοφικής. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια. Παρόλα τα οικονομικά προβλήματα κατάφερε να σπουδάσει Ιατρική στη Μόσχα. Ο Τσέχωφ στη ζωή του είχε δύο αγάπες όπως έλεγε και ο ίδιος, την «ερωμένη του»,την λογοτεχνία και τη «νόμιμη γυναίκα του»,την Ιατρική. Ασχολήθηκε και με τα δύο με εξαιρετική επιτυχία, με αληθινή αγάπη και υπευθυνότητα. Ως γιατρός βοηθούσε τους ανήμπορους,. Βαθιά ανθρωπιστής Και παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε (είχε προσβληθεί από φυματίωση), δεν δίστασε να ταξιδέψει ως την Σιβηρία για να παρακολουθήσει τις συνθήκες επιβίωσης των φυλακισμένων στο νησί Σαχαλίνη. Σταθερός στις αξίες και τα «πιστεύω» του πολεμούσε κάθε μορφής αδικία Στη λογοτεχνία, άρχισε να ξεχωρίζει όταν δημοσίευσε σε λογοτεχνικό περιοδικό το έργο του «Θάλαμος 6», που συγκλόνισε το αναγνωστικό κοινό. Το 1898 ανέβηκε από το Θέατρο τέχνης το έργο του «Ο Γλάρος», γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία. Το θέατρο τέχνης υπήρξε σταθμός στην καριέρα του Τσέχωφ. Μετά την παράσταση του «Γλάρου» ανεβαίνει «Ο θείος Βάνιας», ενώ το 1901 παίζονται «Οι τρεις αδερφές» και τρία χρόνια αργότερα «Ο Βυσσινόκηπος». Όλα γνωρίζουν τον θρίαμβο. Έγραψε επίσης πολλά διηγήματα. Ο Αντον Τσέχωφ πέθανε το 1904 σε ηλικία 44 χρόνων.
….λίγα λόγια για τα μονόπρακτα…
Το ανάλαφρο χιούμορ και η διακριτική σάτιρα είναι χαρακτηριστικό όλων των έργων του Τσέχωφ. Ειδικά στα μονόπρακτα οι άνθρωποι σκιτσάρονται με αδρές γραμμές και οι τύποι προβάλλουν σχεδόν σαν καρικατούρες.
Η αρκούδα είναι ένας αγροίκος κτηματίας που έρχεται να ζητήσει από την ωραία Ναταλία ένα παλιό χρέος του μακαρίτη συζύγου της. Η απαρηγόρητη χήρα αδυνατεί να το ξεπληρώσει αμέσως και τον παρακαλεί να περάσει μια άλλη μέρα. Ο μισογύνης κτηματίας επιμένει, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει ένας βίαιος καυγάς ανάμεσά τους. Μέσα από τη σύγκρουση όμως η «αρκούδα» εντυπωσιάζεται από την τόλμη της νεαρής χήρας, που την ερωτεύεται…
Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού είναι ο τίτλος της ομιλίας την οποία μια καταπιεστική σύζυγος διατάζει τον άντρα της να κάνει, με σκοπό να διαφημίσει τις επαγγελματικές δραστηριότητες της. Η επαφή του φοβισμένου ανθρωπάκου με τον κόσμο του δίνει την ευκαιρία, αλλά και τη δύναμη να ξεσπάσει. Ο μονόλογός του συγκινεί. Κλαίει, γελάει, ζει για λίγο ή για πολύ(;) μακριά από τις βλαβερές συνέπειες του….καπνίσματος..
Στην πρόταση γάμου ένας καλοστεκούμενος αλλά υποχονδριακός κτηματίας έρχεται να ζητήσει σε γάμο την κόρη του γείτονά του. Ο πατέρας περιχαρής τους αφήνει μόνους, μια παρεξήγηση όμως θα οδηγήσει τα πράγματα σε τέτοιο σημείο, που ο υποψήφιος γαμπρός είναι έτοιμος να αποχωρίσει χωρίς να ανακοινώσει στην κόρη την πρότασή του. Η επέμβαση του πατέρα εξομαλύνει την κατάσταση για λίγο, μέχρι να ξαναρχίσει ο καινούριος καυγάς. Η συζυγική ευτυχία αρχίζει…
Διανομή
(με σειρά εμφάνισης)
Λούκας: Αντρέας Φραγκογιαννόπουλος
ΑΡΚΟΥΔΑ
Έλενα Ιβάνοβα Πόποβα: Χριστίνα Μαρινοπούλου
Γκρηγκόρη Στεπάνοβιτς: Δημήτρης Αναστασόπουλος
ΟΙ ΒΛΑΒΕΡΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ
Επιστήμονας: Γιάννης Λυκούσης
Στεπάν Στεπάνοβιτς: Αντρέας Φραγκογιαννόπουλος
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΑΜΟΥ
Ιβάν Βασίλιεβιτς: Γιάννης Μπαρλέτης
Ναταλία Στεπάνοβα: Πίτσα Δημοπούλου
Σκηνοθεσία : Χάρης Κότσιφας
Κουστούμια : Μαρία Πρίντεζη
Σκηνικά : Θεατρική Ομάδα
H εμμονή της εφηβείας που καταδιώκει τα μέλη της ομάδας μας, αλλά και κάθε άνθρωπο που συμμετέχει σε παρόμοιες διαδικασίες, μας φέρνει απόψε κοντά σας. Ακολουθήσαμε τα χνάρια του μονοπατιού της χαράς και της δημιουργίας που χάραξαν κάποιοι συντοπίτες μας από το 1942. Δουλέψαμε συλλογικά, γνωρίζοντας ότι η βάση της δουλειάς είναι η άποψη της ομάδας. Η συλλογική δουλειά έχει το μεγάλο πλεονέκτημα να ανοίγεται σε πολλούς δρόμους προβληματισμού. Η ανταλλαγή απόψεων και σκέψεων καθώς και οι προτάσεις πάνω στη σκηνή, κάνουν τον καθένα να μάθει, να ακούει, να σέβεται απόψεις κα προτάσεις.
Αγκαλιάσαμε απλά και με σεβασμό τα μονόπρακτα του Τσέχωφ και προσπαθήσαμε να μην μπλέξουμε τον θεατή σε δυσνόητα βάθη.
Η προσωπική μας δουλειά αφιερώνεται σε όλους όσους αγωνίζονται στην ζωή τους και ακολουθούν το δύσκολο και συνάμα ευχάριστο δρόμο της δράσης και της προσφοράς και όχι αυτόν της απόδρασης και των ψεύτικων και παροδικών στιγμών ευτυχίας και προσωπικού ωφελιμισμού.
Ένας απ’ αυτούς ήταν και Πέτρος Γιαννακόπουλος. Του αφιερώνουμε την παράσταση μιας και ήταν τα τελευταία έργα που είχε ξεκινήσει και δεν πρόλαβε να ανεβάσει.
Χάρης Κότσιφας
